مطالب فصل
مقدمه
در این قسمت قصد داریم به ادامه مباحث Storage پرداخته و با محیط سخت‌افزاری NAS آشنا شویم و همانند DAS پروتکل‌ها، نحوه اتصال به آن را بشناسیم، سخت‌افزارهای مورد نیاز NAS و طراحی کوچکی از آن را ببینیم و مزایا و معایب آن را بررسی کنیم.
بررسی مفهوم Shared Storage
اولین مبحثی که به بررسی آن می‌پردازیم، مبحث Shared storage می‌باشد. خب چه چیزی باعث می‌شود که Local storage ها و DAS را کنار گذاشته و به سراغ Shared storage ها برویم؟!
ما چه نیازی به Shared storage ها داریم؟
سوال اول: اولین سوالی که در ذهن ما شکل می‌گیرد این است که ما چه نیازی به Shared storage ها داریم؟
خب شما فرض می‌کنید سرویس‌های ابری مثل گوگل، مایکروسافت به چه صورت از داده خود نگهداری می‌کنند؟ به طور قطع، چنین شرکت‌هایی تعداد زیادی سرور و دیتاسنتر در کل دنیا دارند؛ یعنی این شرکت‌ها داده‌های خود اعم از داده‌های مورد نیاز برای باز شدن صفحه وب گوگل، باز شدن صفحه Gmail یا Office 365 را در همه سرورها کپی کرده‌اند؟! قطعاً به این شکل نیست و امکان‌پذیر نیست، البته غیرممکن هم نیست اما انجام این کار نیروی بسیار زیادی را می طلبد؛ خب پس چه کار می‌کنند؟ این‌گونه شرکت‌ها برای اینکه همیشه در دسترس باشند یا به عبارتی Available باشند، اولین کاری که می کنند این است که تعداد زیادی دیتاسنتر و سرور دارند تا سرویس های Gmail، Office 365، Googe drive، One drive و ... همیشه در دسترس باشند اما available بودن تنها مهم نیست، علاوه بر آن داده کاربران نیز اهمیت زیادی دارد.
این شرکت‌ها نمی‌توانند داده‌های کاربران را داخل هر کدام از این سرورها کپی کنند، چرا که به تعداد زیادی هارد و مقدار زیادی فضا برای اعمال تغییرات نیاز دارند؛ تغییراتی هم‌چون ایجاد داده‌های جدید در گوگل کروم همانند داده‌های Gmail، History، Bookmark و ... یا حتی استفاده از Google docs یا Google keep.
اگر به شکل بالا توجه کنید:
Shared storage ها به چندین سرور به طور همزمان متصل شده‌اند و داده‌های یکسانی را نشان می‌دهند؛ یعنی به جای اینکه داده ما در داخل سرور قرار بگیرد، در داخل Shared storage قرار می‌گیرد. این سرورها به جز RAM، CPU و کارت شبکه چیز دیگری ندارند و به داده‌ها از طریق Shared storage دسترسی دارند و می‌توانند داده‌ها را خوانده و به ما نشان دهند و در این مرحله دیگر اهمیتی ندارد که کاربر یا end-user به کدام سرور یا دیتاسنتر متصل می‌شود چون تمامی داده‌ها از یک منبع یکسان خوانده می‌شود و با این مورد که در پشت صحنه چندین Shared storage وجود دارد که پاسخگوی سرورهاست کاری ندارند، قطعا Shared storage ها نیز ساختار و Redundancy خود را دارند. به طور مثال دیتاسنترها در کشورها یا ایالت‌های مختلف از طریق مکانیزمی که دارند با همدیگر در حال Replication هستند، مثلاً Shared storage ای که در تهران است با Shared storage شیراز داده‌های خود را sync می‌کند، در این میان سرورها هیچ نقشی ندارند و فقط Shared storage ها باهم در ارتباط بوده و داده‌ها را Replicate می‌کنند.
پس ما به Shared storage ها نیاز داریم تا سرورها با اتصال به آن‌ها، داده‌ها را به کاربران نشان دهند، این امر باعث می‌شود اگر سرور اول از بین رفت هیچ اتفاقی نیفتد چون داده ما از بین نرفته و اگر کاربر به سرور دوم متصل شود، هم‌چنان داده خود را دارد و کاربر اصلاً متوجه اینکه سروری از بین رفته نمی‌شود.
به طور مثال، صفحه وب گوگل با اینکه حمله‌های سایبری زیادی دارد اما هم‌چنان همیشه بالاست، چون Redundancy بالایی دارد و ما متوجه چیزی نمی‌شویم و همیشه برای ما در دسترس است. ما می‌توانیم همین سناریو را در scale های کوچک‌تر نیز پیاده‌سازی کنیم، به شرطی که Shared storage ها را داشته باشیم مثل SAN یا NAS که هر دو Shared storage بوده و مزایا و معایب خود را دارند و به ما این امکان را می‌دهند تا بتوانیم مباحث High Availability و Scalability را داشته باشیم.
همانطور که قبلاً نیز گفته شد، یکی از این storage ها File-level و دیگری Block-level است. اگه گفتین؟! درسته!!! SAN داده‌ها را به صورت Block-level و NAS به صورت File-level ذخیره می‌کند و یک فایل سرور است. خب بریم سراغ مباحث NAS !!!
با عرض پوزش ، دسترسی کامل به محتوای فصل ، فقط برای کاربرانی که فصل رو خریداری کرده اند ، امکان پذیر می باشد.
برای ثبت نظر ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید
ورود به حساب کاربریهیچ نظری ارسال نشده است! اولین نظر را شما ارسال کنید...