مطالب فصل
مقدمه
در این قسمت به مباحث Storage در دنیای Virtualization می‌پردازیم. چیزی که ما طبق تجربه و در داخل بازار کار به آن پی برده‌ایم این است که ما در مرحله اول مشکلی در خصوص مباحث Storage و تنظیمات آن در ESXi یا ایجاد یک فضا برای VM ها نداریم، بلکه مشکل ما در نحوه دستیابی به آن است که این نحوه دستیابی به قدری نکته و جزئیات دارد که اگر به این نکات و جزئیات توجهی نشود، ممکن است اکثر تکنولوژی‌های مربوط به Virtualization را زیر سوال ببرد. خب این نکات دارای بخش‌های مختلفی است که در طول فصل Storage، همه آنها را بررسی خواهیم کرد. ما سعی خواهیم کرد به اکثر مباحث در خصوص Storage بپردازیم و چیزی را از قلم نیندازیم اما برخی از مباحث هستند که به آنها ورود نخواهیم کرد، مثل مبحث Storage Networking که اصلاً جزو مباحث Storage ای نبوده و جزو مباحث دیتاسنتری می‌باشد که در صورت تمایل می‌توانید آن را فرا بگیرید، البته اشاره کوچکی به آن خواهیم کرد تا با ساختار آن آشنا شویم ولی وارد جزئیات نخواهیم شد.
روشی که برای آموزش این قسمت در نظر داریم این است که در ابتدا منابعی که از طریق آن آموزش خواهیم داد را معرفی کرده سپس نسبت به چیدمانی که مد نظرمان است پیش می‌رویم. قصد داریم مباحث مربوط به Storage را یک به یک بررسی کرده، خطاهای به وجود آمده را آنالیز کرده و نحوه طراحی آنها را نیز یاد بگیریم و در نهایت به مباحث مربوط به ESXi و vCenter وارد شویم.
منابع آموزشی
یکی از منابعی که ما در فصل‌های Storage از آن استفاده خواهیم کرد، آپدیت سوم کتاب vSphere Storage می‌باشد که به راحتی از سایت شرکت VMware قابل دانلود است و با vSphere Storage نسخه 8.0 تفاوت چندانی ندارد.
کتاب دیگری که می‌توان از مطالب آن بهره برد، کتاب Mastering VMware vSphere Storage می‌باشد. با اینکه این یک کتاب قدیمی است اما مطالب خوب و مفیدی را ارائه می‌دهد.
علاوه بر منابع ذکر شده، از بخشی از تجربیات کاری و مطالب مربوط به Disk، Storage و RAID بندی در داخل اینترنت نیز بهره خواهیم برد.
البته قابل ذکر است، به تمامی مباحث این منابع پرداخته نمی‌شود، به طور مثال؛ boot کردن ESXi از طریق Fiber Channel، چرا که این مباحث در اولویت ما نیستند، در وهله اول، اولویت ما مباحثی چون نحوه ایجاد Datastore می‌باشد، البته ممکن است در ابتدا برای شما خیلی ساده به نظر برسد که " اینکه کاری نداره یه هارد میندازیم روی سرور و ایجاد می‌کنیم دیگه" اما فقط این نیست ما قصد داریم نگاه عمیق‌تری به این مباحث داشته باشیم، اینکه به چه صورت و با چه روش‌هایی می‌توان به ایجاد Datastore رسید و برای سرویس‌های مختلف بایستی چه کارهایی انجام شود تا تکنولوژی ای که راه‌اندازی می‌شود زیر سوال نرود؛ چرا که از ضربه‌هایی که در چند وقت اخیر به تکنولوژی VDI خورده است، می‌توان به مباحث Storage نیز اشاره کرد، به این صورت که به طور نادرست Design و امکان‌سنجی شده و VDI راه‌اندازی شده است و همین امر سبب شده تا پروژه با شکست مواجه شود. به جرئت می‌توان گفت، در دنیای Virtualization، 45 درصد موارد مربوط به مباحث Storage می‌باشد که شما به مباحث Storage ای بایستی کاملا مسلط باشید تا بتوانید بهترین سرویس را در اختیار مشتریان خود قرار دهید.
به تصویر زیر توجه کنید.
خب ما با یادگیری Storage، قرار است به تصویر بالا مسلط شویم. همانطور که مشاهده می‌کنید، در قسمت بالا سرورها، پس از آن Virtual Disk ها را داریم، در واقع همان دیسک‌هایی که مربوط به VM ها می‌باشند. در ادامه انواع Datastore ها را داریم که شامل VMFS، NFS، vSAN و Virtual Volume می‌باشد. در قسمت پایین نحوه دستیابی به دیسک‌ها را به ما نشان می‌دهد که شامل Direct Attached، FC، iSCSI، Ethernet و ... می‌باشد که قرار است انواع این راه‌های رسیدن و چرایی آنها را یاد بگیریم تا بتوانیم یک VM ایجاد کنیم.
خب در ابتدا قصد داریم مباحث Storage را با مفاهیم DAS، NAS و SAN شروع کنیم که البته در فصل‌های قبلی که در مورد Storage Virtualization بود، در مورد این مفاهیم صحبت شده اما در این فصل این مفاهیم را جزء به جزء بررسی خواهیم کرد.
اما قبل از وارد شدن به این مفاهیم بایستی با دو مفهوم دیگر آشنا شویم، این دو مفهوم چیزی نیستند جز Block-level و File-level.
بررسی مفاهیم Block-level و File-level
خب طبق تصویری که در بالا مشاهده کردید، ممکن است این دو مفهوم قدری قابل درک‌تر باشد.
منظور از File-level این است که فرض کنید ما یک فضایی داریم مثل فضایی که برای Share در نظر گرفته‌ایم که این فضا از طریق پروتکل SMB یا پروتکل NFS به یک سیستم عاملی وصل می‌شود که از قبل File system شده که نوع این File system می‌تواند NTFS، EXT3 یا EXT4 باشد و ما قادر نیستیم آن را فرمت کرده یا پارتیشن‌بندی کنیم، در واقع می‌توان گفت یک چیز حاضر و آماده است و ما فقط می‌توانیم با سیستم عامل ویندوز یا لینوکس کاربر و از طریق پروتکل‌های مربوطه به آن متصل شویم. در ویندوز از طریق Share این کار را انجام می‌دهیم، به این صورت که \\ را می‌زنیم تا از طریق صفحه‌ای که برایمان باز می‌شود، فایل و فولدر مورد نظرمان را در داخل آن قرار دهیم، یعنی به عبارتی به File system مربوط به دیسک‌ها دسترسی نداریم. خب پس File-level یعنی اینکه به یک فضایی که حالت Share دارد از طریق SMB (Share برای سیستم‌های مایکروسافتی) یا NFS (Share برای سیستم‌های لینوکسی) متصل می‌شویم.
اما منظور از Block-level چیست؟ همانطور که در تصویر بالا مشاهده کردید، در Block-level خبری از File system نیست، یعنی به عبارتی شما می‌توانید بر روی دیسک‌های خود، تنظیمات RAID را انجام دهید، سپس می‌توانید Block به Block دیسک‌های خود را در File system های مختلفی قرار دهید؛ به طورمثال، فرض کنید شما یک دیسک 1 ترابایتی دارید که از طریق تنظیمات SAN یا DAS، 500 گیگابایت از آن دیسک را در فایل سیستم NTFS و 500 گیگابایت باقی‌مانده را در فایل سیستم EXT3 یا EXT4 قرار می‌دهید.
خب تفاوت File-level و Block-level در این است که شما در File-level به فایل سیستم دسترسی ندارید و به عبارتی یک چیز از قبل تعیین شده است که به طور معمول فایل سیستم لینوکس (EXT3 یا EXT4) می‌باشد و شما فقط از طریق پروتکل SMB یا NFS به آن متصل می‌شوید و فایل‌ها و فولدرهای خود را در داخل آن قرار می‌دهید، اما در Block-level شما به فایل سیستم دسترسی دارید و هم‌چنین می‌توانید فایل سیستم مورد نظر خود را ایجاد کنید، به طور مثال، در دنیای ESXi، VMFS فایل سیستم مربوط به VMware می‌باشد که شما دیسک‌های خود را به وسیله آن فرمت کرده و VM ها را بر روی آن آپلود یا ایجاد می‌کنید. پس در Block-level، شما به block به block دیسک‌ها دسترسی دارید.
بررسی مفهوم DAS Storage
در تصویر زیر انواع هاردها را مشاهده می‌کنیم.
شاید بگویید که ما هاردهای زیادی داریم و فقط به این موارد ختم نمی‌شود، حرف شما کاملاً درست است اما ما از لحاظ کارکرد تنها سه نوع هارد داریم: HDD، SSD و NVMe و تنها موردی که این هاردها را از هم متمایز می‌کند، نحوه اتصال آنها به مادربرد است.
همانطور که در شکل بالا می‌بینید، ما از دو کلمه SFF و LFF استفاده کرده‌ایم. خب این کلمات چه مفهومی دارند؟
SFF یا همان Single Form Factor به هاردهای 2.5-inch مانند SSD
و
LFF یا به عبارتی Large Form Factor به هاردهای 3.5-inch مانند HDD یا هاردهای Mechanical که در تصویر می‌بینید، گفته می‌شود.
در کنار این هاردها، ما هاردهای نسل جدید SSD را داریم که در سمت چپ مشاهده می‌کنید، به این هاردها NVMe یا M.2 هم می‌گویند اما اکنون می‌خواهیم مشخص کنیم منظور از NVMe و M.2 چیست؟ خب در واقع M.2، Form Factor ای از SSD است که سرعت زیادی دارد و با NVMe به مادربرد متصل می‌شود.
طبق عکس بالا، NVMe به آن قسمت فیزیکی گفته می‌شود که به عنوان interface به برد متصل می‌شود و M.2 همان form factor جدید SSD است. به طور مثال، تصویر زیر را ببینید:
خب اگر از سمت چپ شروع به معرفی این عزیزان کنیم:
- SATA "2.5: این هارد 2.5-inch ای یا SFF است که با SATA به برد وصل می‌شود، همان هارد SSD که همه ما آن را از نزدیک زیارت کرده‌ایم.
- NVMe یا M.2 NVMe: این هارد نیز SSD نسل جدید است که به interface آن NVMe گفته می‌شود
- M.2 SATA: در این هارد نیز، قسمتی که به برد متصل می‌شود را M.2 SATA می‌گویند.
- mSATA: به نقطه اتصال این هارد به برد نیز mSATA گفته می‌شود.
پس حتماً به این موارد دقت کنید، همه این هاردها از لحاظ هارد درایوی یکسان بوده و SSD هستند اما interface یکی از آنها SATA، یکی NVMe، یکی M.2 SATA و یکی mSATA می‌باشد. پس این‌ها اسامی مختلف interface ها است که در device های مختلف نحوه اتصالات فرق دارد.
خب دلیل اینکه این موارد را توضیح می‌دهیم به این خاطر است که در ادامه به نحوه نصب M.2 NVMe بر روی سرور، نحوه استفاده از آن و بررسی اتصالات آن می‌پردازیم.
با عرض پوزش ، دسترسی کامل به محتوای فصل ، فقط برای کاربرانی که فصل رو خریداری کرده اند ، امکان پذیر می باشد.
برای ثبت نظر ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید
ورود به حساب کاربریهیچ نظری ارسال نشده است! اولین نظر را شما ارسال کنید...